Bazen hiç kimse seninle ilgilenmesin,konuşmasın,bulaşmasın isteriz ya.Ben,o duyguya büyük bir hızla yaklaşıyorum bu aralar.
Kimseyi dinlemeyeyim,uğraşmayayım;kimse de benimle muhatap olmasın istiyorum.
Çok yoğun insan ilişkileri,insanlara vakit ayırma durumlarından sonra hep böyle oluyorum.Bir de hayatın günlük koşuşturmacası işin içine girince, kendinle hiç ilgilenmediğimin farkına bünye beni bu şekilde vardırıyor.Bu seferde görünmez olmak istiyorum.
Sanırım böyle hissetmemek için ne olursa olsun kendine kulak vermek ve diğer iletişimde bulunduğun insanların etkisini an'da bırakıp,zaman devam etmek lazım.
Uzun zamandır bunu başarmış olarak devam ettiğim halde,son zamanlarda bende hatlar karıştı.Toparlanmak için biraz içe dönmem lazım.Kendimle ilgili olanlar dışında aklımdaki
bütün sesleri susturup,yeniden hayat odaklanmam gerek.
Çünküüü ''Mutlu olmak, ürküntü duymadan kendinin farkına varabilmektir.'' Walter Benjamin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder